Dierentaal (geluiden en lichaamstaal)

mei 30, 2017

Iedereen heeft zich wel eens afgevraagd hoe dieren communiceren, dus ook ik. Wat betekent die ‘miaaw’ van een kat? En wat wilt die blaffende hond nu zeggen?

Diercommunicatie is de communicatie tussen dieren. Het wordt ook wel dierentaal genoemd wat volgens sommigen niet correct is. De reden voor de iets minder fraaie naam is dat de onderzoekers het er vrijwel over eens zijn dat communicatie tussen dieren zelfs bij de meest intelligente dieren niet zo complex en expressief is als menselijke taal.

Je hebt verschillende soorten communicatie bij dieren, hiervan hieronder de voornaamste redenen hoe en waarom dieren communiceren:

Communicatie met betrekking tot het competitieve

Deze communicatie wordt gezien als agressie en rivaliteit tussen 2 individuen. Meestal vechten dieren voor voedsel, een partner of een gebied dat ze willen hebben. Er zijn zeker nog verschillen bij deze communicatiefunctie. De meeste dieren hebben wel het vermogen om uit te drukken of ze een gevecht willen aangaan, dat ze van iemand gewonnen hebben of ze juist toegeven dat ze verloren hebben en dan maar weggaan.

Communicatie met betrekking tot eten

Geluiden voor dieren van dezelfde soort te laten weten dat er voedsel bij hun is worden wel eens ‘voedselgeluiden’ genoemd. Het wordt ook gebruikt door de jongen of wijfjes die willen duidelijk maken dat ze honger hebben of wanneer de ouders ze willen laten weten dat ze voedsel hebben. Je kan het eigenlijk een beetje vergelijken met onze baby’s die huilen wanneer ze honger hebben of bepaalde brabbelwoordjes beginnen uit te kramen. Eén van de bekendste voorbeelden van de zogenaamde ‘voedselgeluiden’ is de bijendans, waarbij elke bij zich opoffert voor zijn koningin. (zie foto)

Alarmeren

Dit zijn signalen die door een individu worden gevormd om soortgenoten duidelijk te maken dat er een predator in de buurt is. Zo kunnen de soortgenoten op tijd weglopen, samenkomen of een dood faken. Het individu offert zich door het alarmeren als het ware op waarbij hij mogelijk de aandacht op zich neemt en meer in gevaar is. Dit kan gezien worden als een eenvoudige vorm van altruïsme, wat onbaatzuchtigheid betekent.

Metacommunicatie

Dit kan het best een vorm van sarcasme genoemd worden. Een goed voorbeeld om dit uit te leggen is bijvoorbeeld een jonge hond die staat te grommen en in aanvalspositie gaat staan en dus theoretisch gezien wil aanvallen, maar eigenlijk gewoon door zijn gezichtuitdrukking duidelijk maakt dat hij wil spelen. Bron

Enkele voorbeelden van communicatie tussen dieren:

	Een wolf huilt om over een grote afstand met andere dieren te kunnen praten.
Het stinkdier spuit een stinkende vloeistof wanneer hij zich bedreigd voelt.
	Een kameleon verandert niet altijd van kleur om zichzelf te beschermen, maar ook om te tonen hoe hij zich voelt.
Wanneer een kat zich niet veilig voelt, dan gaat ze blazen en slaan. Vaak maakt ze ook een bolle rug.